นักแสดงชาวอิตาลีของ Louis Bertolotto “นิทรรศการพิเศษเกี่ยวกับหมัดอุตสาหะ” ใน ช่วงต้นทศวรรษ 1820 เป็นการแสดงครั้งแรกของคณะละครสัตว์เกี่ยวกับหมัด มีวงออร์เคสตร้าหมัด 12 ชิ้นที่เล่นเพลงหมัดที่ได้ยินหมัดเจ้าพ่อผู้ยิ่งใหญ่ (พร้อมฮาเร็ม!) ห้องบอลรูมที่มีสาวหมัดและสุภาพบุรุษเคลือบโค้ตเต้นรำเพลงวอลทซ์ รถโค้ชส่งหมัดสี่ตัว (พร้อมแส้ตีแตก) และจำลองการรบแห่งวอเตอร์ลู รวมทั้งเวลลิงตัน นโปเลียน และจอมพลบลือเชอร์ ทั้งหมดแสดงโดยหมัดนักรบจิ๋ว
ทุกวันนี้ยังสามารถพบวงเวียนหมัดแบบดั้งเดิมได้ Flohzirkus Birk
และหมัดของเขาสร้างความบันเทิงให้กับฝูงชนจำนวนน้อยที่งาน Oktoberfest ในมิวนิกมานานหลายทศวรรษ มนุษย์เล่นหมัดและแมลงอื่นๆ ในCirque du Soleil แสดง Ovo – กระโดดข้ามวันในชีวิตของแมลง
มี วรรณกรรมแนวนิยายสำหรับผู้ที่ต้องการใช้จินตนาการของตนเอง รวมถึงข้อความตลกขบขันในศตวรรษที่ 19 เช่นThe Flea and the Professor ของฮันส์ คริสเตียน แอนเดอร์เซ็น และMaster Flea นักเขียนชาวโกธิคชาวเยอรมัน ETA Hoffmann ซึ่งทั้งสองอย่างนี้นำเสนอเพื่อนหมัดที่เชื่องและผู้ทำงานร่วมกัน
ประเภทนี้ยังรวมถึงหมัดโป๊ซึ่งมีตัวละครดูดเลือดตัวน้อยในมุมมองที่น่าสนใจทุกประเภท ตัวอย่างคืออัตชีวประวัติของหมัด
มรดกทางการ์ตูนของปรสิตส่องผ่านนวนิยายเรื่อง Le Cousin Pons ของ Honoré de Balzac ในปี 1847 (ซึ่งมีชื่อผลงานว่า Le Parasite) และนวนิยายเรื่องThe Parasite ของ Arthur Conan Doyle ซึ่งตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1894 เรื่องหลังเป็นเรื่องเกี่ยวกับศาสตราจารย์ที่กลายเป็นตัวตลก , “ตัวตลกของมหาวิทยาลัย” โดยบุคคลลึกลับที่มีอิทธิพลต่อจิตใจและพฤติกรรมของเขาราวกับปรสิต
ใน บทความวารสารล่าสุดของเราเราได้ขยายงานของนักปรัชญาMichel SerresและนักวิชาการวรรณกรรมEnid Welsfordเพื่อหารือเกี่ยวกับปรสิตในฐานะพลังทางวัฒนธรรม บทความของเราซึ่งเป็นความร่วมมือที่ค่อนข้างหายากระหว่างนักวิทยาศาสตร์ทางชีววิทยาและนักวิชาการด้านมนุษยศาสตร์ ยังมองหาตัวอย่างร่วมสมัยมากขึ้น เช่น การควบคุมระยะไกลของปรสิต
ที่เฮฮาในภาพยนตร์ปี 1988 ของ Tim Burton เรื่อง Beetlejuice
Beetlejuice ดูเหมือนตัวตลกที่มีผมสีเขียว แต่งหน้าหนักๆ และใส่สูทลายทาง เขาเป็นสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติที่มีหน้าที่ช่วยให้ผู้ตายเพิ่งปรับตัวเข้ากับชีวิตหลังความตายชั่วนิรันดร์ ในพื้นที่ระหว่างนี้ Beetlejuice ทำในสิ่งที่ Michel Serres นิยามว่าเป็นบทบาทการสื่อสารของกาฝาก นั่นคือการ “ส่งเสียงรบกวนอย่างมีประสิทธิผลและสร้างสรรค์” ด้วยการบังคับให้ “โฮสต์” ของเขาทำสิ่งที่ต่างออกไป ปรสิตตัวนี้จึงเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ระหว่างสองฝ่ายและคิดค้นตรรกะและการอยู่ร่วมกันแบบใหม่
ปรสิตเป็นพลังทางวัฒนธรรมและแหล่งที่มาของแรงบันดาลใจการ์ตูน รู้สึกอย่างไรกับการเป็นปลิง? เจ้าบ้านรู้สึกอย่างไร? เส้นแบ่งระหว่างร่างกายทั้งสองอยู่ที่ไหน?
มีสถานการณ์การ์ตูนและเรื่องเล่าที่ซ่อนอยู่ในความวิตกกังวลของตัวตนร่วมกันโดยไม่สมัครใจ ในทางชีววิทยา ความสัมพันธ์ที่ยั่งยืนและใกล้ชิดระหว่างปรสิตและโฮสต์ท้าทายแนวคิดเรื่องขอบเขตของแต่ละบุคคล ความแตกต่างระหว่างโฮสต์และปรสิตจะเบลอและกลายเป็นเอนทิตีใหม่ทั้งหมด
อาจเป็นเรื่องที่น่าแปลกใจที่ความชื่นชมของปรสิตในงานศิลปะเกิดขึ้นนานก่อนที่นักชีววิทยาจะยอมรับการมีส่วนร่วมของพวกเขา ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาปรสิตได้รับการยอมรับว่าเป็นตัวสร้างความมั่นคงของระบบนิเวศและเป็นตัวขับเคลื่อนวิวัฒนาการและความหลากหลายทางชีวภาพ
รอยเท้าของพวกเขาสามารถเห็นได้ในพันธุศาสตร์ ระบาดวิทยา และการแพทย์; และความเข้าใจที่ดีขึ้นเกี่ยวกับปรสิตได้เพิ่มความซาบซึ้งใจให้กับพวกเขาอย่างมาก การสำรวจจินตนาการทางวัฒนธรรมของปรสิตและมิติการ์ตูนของปรสิตเป็นการยกย่องแง่มุมดีๆ มากมายของปรสิต
ไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่ก็ตาม เชื้อโรคเช่นปรสิตอยู่รอบตัวเราและในตัวเรา พวกเขากำหนดเราทางชีววิทยาและมีอิทธิพลต่อบรรทัดฐานทางวัฒนธรรมของเรา
การเจาะลึกเข้าไปในโลกแห่งวัฒนธรรมของปรสิตนำมาซึ่งศิลปะที่น่าขบขัน: ตั้งแต่การคลานที่น่าขนลุกที่ตลกในบ้านไปจนถึงปรสิตตัวตลกและตัวร้ายที่มืดมน
ผลประโยชน์สำหรับผู้ใหญ่คนเดียวคือ 251 ดอลลาร์ต่อสัปดาห์ คู่รักที่มีลูกจะได้รับเงินสูงถึง 428 ดอลลาร์ เทียบกับ 960 ดอลลาร์ต่อสัปดาห์ หากทั้งคู่ได้รับเงินจากโควิด-19 อย่างที่นัก วิจารณ์บางคนกล่าวไว้ ตอนนี้นิวซีแลนด์มีคนว่างงานอยู่ 2 ชนชั้น
การชำระเงินใหม่ยังเน้นย้ำถึงความเหมือนและความแตกต่างระหว่างการตอบสนองต่อการสนับสนุนรายได้ของนิวซีแลนด์และออสเตรเลียต่อการแพร่ระบาด
ทั้งสองประเทศให้ความสำคัญกับการคุ้มครองการจ้างงานระยะสั้นเป็นอันดับแรก โครงการเงินอุดหนุนค่าจ้างของนิวซีแลนด์มีให้สำหรับบริษัทที่สูญเสียรายได้ 30% เนื่องจาก COVID-19 โดยให้การสนับสนุนเป็นเวลา 12 สัปดาห์ที่ประมาณ 50% ของค่าจ้างเฉลี่ย เมื่อสิ้นสุดในเดือนมิถุนายน โครงการที่ตรงเป้าหมายมากขึ้นจะใช้งานได้อีกแปดสัปดาห์
โครงการ JobKeeperของออสเตรเลียจ่ายประมาณ 70% ของค่าจ้างเฉลี่ยเป็นเวลาสูงสุดหกเดือน
อย่างไรก็ตาม ผู้ที่ได้รับสวัสดิการอยู่แล้วเมื่อเกิดโรคระบาดกลับได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ในการตอบสนองรอบแรก รัฐบาล Ardern ได้เพิ่มอัตราสวัสดิการหลักเป็น 25 ดอลลาร์ต่อสัปดาห์ นี่เป็นอัตราคงที่ เพิ่มขึ้นอย่างถาวรระหว่าง 6% ถึง 11% ขึ้นอยู่กับประเภทสวัสดิการและสถานการณ์ในครอบครัว
